نگو خدانگهدار، فرصت تازه میخام

 

برای آخرین بار عشقم دست نگه دار
فرصت تازه می خوام
قبل از خدانگهدار
یه وقت دیگه می خوام واسه دوباره ساختن
این خواهش و رد نکن
ای گل هستی من

نگو خدانگهدار
ای هستی من دست نگهدار
فرصت تازه می خوام
قبل از خدانگهدار
به تو قسم که این بار
گریت نمی شه تکرار
نزار دلم بگیره نگو خدا نگهدار

فقط یه فرصت میخام واسه جبران گذشته، خودت یه روزی میدونی که ارزشش رو داشت، خواهش میکنم

هرگز ریسمان امید را رها مکن.
وقتی احساس می کنی که دیگر تحمل نداری،
جادوی امید است که به تو نیرو می دهد تا راه را ادامه دهی.
اعتماد به نفس را هرگز از دست مده،
تا آن زمان که باور داری: توانایی،
دلیلی داری تا بکوشی.
هرگز مهار شاد زیستن خود را به دست دیگری مده،
بر آن چنگ بزن،
آنگاه همواره در اختیارت خواهد بود.
این ثروت مادی نیست که پیروزی یا شکست را رقم می زند.
پیروزی و شکست در چگونگی احساس ما نهفته است.
احساس ماست که ژرفای حیات مان را نشان می دهد.
روا مدار که لحظه های نا خوشایند بر تو چیره گردند.
صبور باش و ببین که آن ها در گذرند.
در یاری جستن از دیگران تردید مکن.
امروز یا فردا،همه بدان نیازمندیم.
از عشق مگریز
به سوی آن بشتاب
چه...
عشق ژرف ترین شادی هاست.
چشم به راه آنچه که می خواهی، نمان.
بلکه با تمام وجود آن را بجوی،
و بدان که زندگی در نیمه راه با تو دیدار خواهد کرد
اگر تدبیرها و رویاهایت با امیدهای تو همسو نشدند،
تو راه گم نکرده ای،
هر آینه که چیزی نو از خود و زندگی بیاموزی،
بدان که پیش رفته ای.
داشتن احساس نیکو به زندگی،در گرو داشتن احساس نیکو به خود است
هرگز خنده را از یاد مبر،
و غرور نباید مانع گریستن تو شود.
با خندیدن و گریستن است که
زندگی معنایی کامل می یابد

**همیشه امیدوار باش**

 تاریکترین ساعات شب ، درست قبل از طلوع

خورشید است ... پس همیشه امید وار باش.  

با امید٬ توکل٬ صبر و تلاش هر مشکلی حل شدنی است

به بهانه ۵ اسفند روز مهندس

 اولا این روز رو به همه مهندسین٬ بویژه مهندسین سبز (مخصوصا مهندس میرحسین موسوی و  شهدای مهندس راه آزادی) تبریک میگم و به امید آزادی  ایران عزیزمان

                                     

                                          

دوما اینکه مهندسان عزیز بدانند که: برای مهندسین بن بستی وجود ندارد. آنان یا راهی خواهند یافت٬ یا راهی خواهند ساخت 

 در ادامه مطلب هم طنزی در مورد مهندسان آمده است که امیدوارم خوشتون بیاد 

تفاوت بچه های ایرانی و ژاپنی!!

در مهد کودکهای ایران ۹ صندلی میذارن و به ۱۰ بچه میگن هر کی نتونه سریع برای خودش یه جا بگیره گرگه و …. ادامه بازی. بچه ها هم همدیگر رو هل میدن تا خودشون بتونن روی صندلی بشینن.
با این بازی ما از بچگی به کودکان خود آموزش میدیم که هرکی باید به فکر خودش باشه.
در مهد کودکهای ژاپن ۹ صندلی میذارن و به ۱۰ بچه میگن اگه یکی روی صندلی جا نشه همه باختین. لذا بچه ها نهایت سعی خودشونو میکنن و همدیگر رو طوری بغل میکنن که کل تیم ۱۰ نفره روی ۹ تا صندلی جا بشن و کسی بی صندلی نمونه. بعد ۱۰ نفر روی ۸ صندلی، بعد ۱۰ نفر روی ۷ صندلی و همینطور تا آخر.
با این بازی اونا به بچه هاشون فرهنگ همدلی و کمک به همدیگر رو یاد میدن!